Tevhit etmeyen kişiyi
Nefsi emmâr hayvan eder
Tevhid nefsi ıslah edip
Hayvanları insan eder

Bilmez avam nedir tevhit
Sırrı tevhit eşyay muhit
La İlâhe İllallahû
Hakîkati beyân eder

Ak ile karayı seçer
Dünyâyı ahretten geçer
Gönüle sırları açar
Hakk sırrını ayân eder

Can kulakları açılır
Sahteyle gerçek seçilir
Taklit îmandan geçilir
Ahlâkı hep Kur’ân eder

Tevhit sözlerin şâhıdır
Gönül göğünün mâh’ıdır
Âşıkların cenâh’ıdır
Canı Hakk’a pervân eder

Cüz’ü külle karıştırıp
Gölgey asla ulaştırıp
Dostu dostla buluşturup
Köleleri sultân eder

Anlayan işin özünü
Der tevhitle her sözünü
Açınca tevhit yüzünü
Tatlı canı kurban eder

Nurlandırır kalple yüzü
Görmey başlar gönül gözü
Çok diyenin yanar özü
Dîdeleri giryân eder

Tâlip isen in meydâne
Olma tevhide bîgâne
Tevhide bîgâne olan
Hakk’tan şekk-i gümân eder

Çalış kalbe gelsin hayret
Vahdeti kesrette seyret
Kesrette vahdet görmeyen
Îmân’ını vîran eder

Tevhit olsa bütün sözler
Boyansa tevhitle özler
Küll olunca bütün cüzler
Ruh mânâda seyrân eder

Mûcidi bunca sanatın
Hâlıkı arz semâvâtın
Evvel âhir zâhir bâtın
Allah diyen efgân eder

Allah’ı müsebbib bilen
Kamu yüzde O’nu gören
Eşyâyı Hakk diye seven
Her bir uzvun nûran eder

Yunûsî zâtın mevcine
Gözün yumup atlayanlar
Dalıp tevhit denizine
Katresini ummân eder