Tevhîdde yoldaşım dinde kardaşım
Zuhûr etdi alâmet-i kıyâmet
Sohbet-i vahdetde mahrem sırdaşım
Mahv oldu dillerden nûr-i hidâyet

Hayâ nâmûs âr pîr kalmadı gitdi
Derûn-i dillerden seâdet yitdi
Uryân oldu bu halk perdeyi atdı
Kimden edek bilmem kime şikâyet

Kopdu gelir kahr u gazab selleri
Âteş-i dalâlet dutdu illeri
Gülistân-ı dînin soldu gülleri
Îmân İslâm gitdi bu ne felâket

Hurşîd-i hidâyet zevâle erdi
Sahrâ-yı îmânın enhârı durdu
İblis bu fitnenin çarhını kurdu
Gitdi bu milletden şân u şerâfet

İnkıyâd yok Hak’dan gelen fermâna
Öyle mi boyandık nâr-ı hirmâna
Düşmân olduk emr-i zât-ı Rahmân’a
Gark etdi dünyâyı bahr-i şekâvet

Adlini gösterir kudret-i Mevlâ
Kahrını gönderir zât-ı Teâlâ
Celâlinden doğar mihr-i tecellâ
Âfâk-ı enfüsi dutar celâlet

Gün-be-gün görünür devr-i kamerden
Sevk olur nehirler bahr-i kahirden
Kanlı sular akar kûy ü şeherden
Ref olur âlemden rûy-i selâmet

Gayretin gösterir Vâcibü’l-vücûd

Ummân-ı kahirde kalır bu mevcûd

Mâdem ki terk olmuş rükû u sücûd
LUTFÎ rûz-i cezâ olur nedâmet