Üç kıt’ayı titretti asırlarca nidâmız !
Gök kubbeyi çınlattı ezanlarla sadâmız

Sultân idi İstanbul’a sultân olan ancak
Baştan başa garb âlemi pejmürde gedâmız

Gerdânı cihânın, güzel İstanbul’umuz, bak
Tezyînini Osmanlı’ya lutfetti Hudâ’mız

Her fende var İstanbul’a mahsus birer üslûp
Merdâne ve mestâne ve şâhâne edâmız

Milletleri mâmûr edip âbâd ediyorduk
Bin şevk ile gündüz-gece hizmetti gıdâmız

Her semti hilâl mührüne etmekte şehâdet
İstanbul’u hem biz koruruz hem şühedâmız

Bir gün ölerek ayrılırız sanmasın âlem
Sor serviye, tâ haşre kadar burda müdâmız

Tâlî, Nebevî müjdedir, ecdattan emânet
İstanbul’a, yoktur bu cihân içre vedâmız