Varlığın mânâsıyla yoklukta durmak hüner
Sevdanın otağında tevâzu heybet demek
Kabaran duyguları zincire vurmak hüner
Sükûtun gölgesinde başka söz gıybet demek

Vuslat gülümser durur hasretin yamacında
Nefis saklambaç oynar aklın dolambacında
Med Cezir duyguların sır endam kulacında
Dalga dalga deryâlar en ulu mâbet demek

Ümidin yaylasında yeniden olur akşam
Uşşâkî ezgilerden hüzzama döner makam
Hüzün yakışan yürek aşk demindeyse ne gam
Kuru ekmek âşığa en büyük lezzet demek

Aşk yükünün neferi aşk yolunda seferî
Gayretleri kuşanıp Hakk’tan bekler zaferi
Bu aşkın dergâhından dönülür mü hiç geri
Menzilden başka mekân âşığa gurbet demek

Cânânın fermanını yüreğinde duyarak
Çileyi katık eder hüznünü meşk sayarak
Eli kalbin üstüne eyvallahla koyarak
Eşiğine yüz sürüp beklemek cennet demek

Taşı gevher görürsün can ufkundan bakınca
Yüreğin pır pır eder aşk şimşeği çakınca
En berrak pınarlara kırk kez girip çıkınca
Varılan ulvî makam İlâhî Vahdet demek