Her tahiyyat, Hakk Teâlâ’dan Selâm
Kısmetindir Yâ Rasûlâllah Sen’in
Hakk katından indirilmiş son kelâm
Hüccetindir Yâ Rasûlâllah Sen’in

Tam övülmüş hem müsemmâ, hem isim
Meth-i Hak’tır, hem raufsun, hem rahîm
Nur kalem hulkun için yazmış “azîm”
Hilkatindir Yâ Rasûlâllah Sen’in

Hakkı haksızdan söküp ihkâk eden
Kalbi nefsin putlarından pâk eden
Bedri hattâ ortasından çâk eden
Heybetindir Yâ Rasûlâllah Sen’in

Sen yürürsün, “Dur!” Denirken Cibril’e
Sen geçersin, son konaktan “aşk” ile
Öyle nursun, bastığın toprak bile
Cennetindir Yâ Rasûlâllah Sen’in

Kâbe Kavseyn ufkunun Mahmûd’usun
Kurbiyet ufkunda yok bundan füzûn
Kâbe’den tâ Arş’a vâsıl nur sütun
Kâmetindir Yâ Rasûlâllah Sen’in

Örtüversen pür-saâdet hırkanı
Hakk kılar, dünyâya şefkat kalkanı
Has İpekten son Risâlet Kaftanı
Hil’atindir Yâ Rasûlâllah Sen’in

Hem Nasûhî, hem bu Tâlî kemtere
Sen şefâat kıl, kavuştur Kevser’e
Bir letâfet bahşı sunmak şâire
Sünnetindir Yâ Rasûlâllah Sen’in