Yağmaladı gönlümü benim bin bin bendeli
Düşdüm aceb sevdâya görün yine ben deli

Kodum nâmûs u ârı kılam âh ile zârı
Dağıdam berg ü bârı çün denildim ben deli

Ol hakîkat bahrinin dürrün dökem bâzâra
Ârif olan söylesin nedir anın sandalı

Sındı gönül şişesi dökdü gülâbı yere
Reyhân edip almağa vay bir eli kandalı

Münkirlere karşı gel bâri uryân eyleme
Aklın evinde otur gel yeter uslan deli

Kâl ü kîlin bâğına bağlıdır başdan başa
Nice pervâz eylesin şol ayağı kündeli

Her nefes âşıkların nutkundan yâ Hû gelir
Ağır basdı âr olur duymadın sen bendeli

Hayrân olan ezelden ayık olmaz tâ ebed
Yahşıların yahşısı halka ne yaman deli

Ümmî Sinan sen bugün açarsın gizli düğüm
Söylenecek söz müdür meğer oldun sen deli