Yanar içim göyner özüm, ben ölü (mü) anıcak
Ölüm endişesi ne hoş ululara danışıcak

Ölüseriz belli beyân, gizli içimiz olur ayan,
Teneşir üstüne konup, halk önünde yavunacak.

Hiç bilmezem ben nice edem, kangı yana sefer edem,
Yakasız don giyem gidem başsız ata binişecek

Gele bana kâvin kardaş, ola (si)ne deği(n) yoldaş,
Kim olusar bana hâldaş, sen sinimde kalışıcak.

Kalam ben âmâlim ile, her nicesi hâlim ile,
Gide kâvin güle güle evden yana dönüşecek

Sana aydıram ey paşa, neler gelecektir başa,
Kimi isiden bağrı pişe, kim şaraba kanı(şı)cak

Yarın siyaset kur(u)la, cümle halayık dir(i)le,
Kimi emir savan birle, kimi isiden yanışıcak.

Âmâl vere anda cevap, âmâlsize olur itâb,
Şol kişiye olmaz azab, bunda âzâd oluşucak

Yunus imdi sen kıl yarağ utanmayasın doğru bak,
Tüm halayık dir(i)le, adlı adıyla saylıcak.