Kumdan bir kale değil,
Sakın yıkma yuvanı!..
Hakk’ın emâneti bil,
Aman yıkma yuvanı!..

Bekârlık bir fasıldır,
Yuva kurmak asıldır,
Yalnız kalmak nasıldır?
Aman yıkma yuvanı!..

Bırak şu ağyarlığı,
Uzatma bekârlığı,
Vuslatta bul varlığı;
Sakın yıkma yuvanı!..

Nikâh ömürlük karar,
Gündelik duygu uçar,
Geriye kalır hasar;
Sakın yıkma yuvanı!..

Nikâhta kerâmet var,
Günahtan selâmet var,
Sükûnet ve rahmet var;
Aman yıkma yuvanı!..

Vedûd’dandır meveddet,
Habîb’dendir muhabbet,
Terapidir ibâdet;
Sakın yıkma yuvanı!..

Takvâ ile kurulsun,
Helâl aşla yoğrulsun,
İstikameti bulsun;
Aman yıkma yuvanı!..

Az da olsa bereket,
Yalnız helâl, talep et.
Haram lokma felâket,
Sakın yıkma yuvanı!..

Rızıkta aşağı bak,
Takvâda yukarı ak,
Böyle emreyledi Hak;
Aman yıkma yuvanı!..

Hırsa yenik düşme hiç,
Kanaat şerbeti iç,
Ukbâda serveti biç;
Aman yıkma yuvanı!..

Kısmet gelir başına,
Haset etme komşuna,
Amel gider boşuna;
Sakın yıkma yuvanı!..

Ne servettir ne külfet,
Yuvanın harcı ülfet,
Kusuru görme affet!
Sakın yıkma yuvanı!..

Helâl ister bu duvar,
Haramdan mı hayr umar?
Uzak olsun fal, kumar,
Aman yıkma yuvanı!..

Halkı vîran eyledi:
Banka, fâiz, kredi,
Hak’tan iste mededi;
Sakın yıkma yuvanı!..

Bas düğmeye kapansın,
Ekran yere kapansın,
İnsan sohbete kansın;
Sakın yıkma yuvanı!..

Sinsi gâvur haddini,
Aştı, geçti bendini,
Kuralım Türk seddini;
Aman yıkma yuvanı!..

Beyler, emânet bilin,
Hanımlar, kıymet bilin,
Kayınvâlide, gelin;
Aman yıkma yuvanı!..

Koparma aileden,
Ayrılma kafileden,
Bencillik etmek neden?
Sakın yıkma yuvanı!..

Devran döner, kaderle,
Oynama ölçülerle,
Hak yemeden ilerle;
Aman yıkma yuvanı!..

Beysin vazife sende,
Çalışmak var hissende,
Tamah etme ölsen de;
Sakın yıkma yuvanı!..

Ehline ikram lokma,
Sadaka bir bakıma.
Akrebi cebe sokma!
Aman yıkma yuvanı!..

Yuvaya ocak denir,
Yemek, beraber yenir,
Her şey bereketlenir;
Sakın yıkma yuvanı!..

Yemek, duâlı emek,
Züldür sokaktan yemek,
Ocağı söndürerek;
Aman yıkma yuvanı!..

Paylaşmak ne kelime?
Perde çek nâ-mahreme!
Kem göze seyrettirme!
Sakın yıkma yuvanı!..

«Arta kalan»ı paylaş,
Verdikçe artar bu aş,
Cimrilikle gel savaş;
Aman yıkma yuvanı!..

Hürmet et, koca beydir,
Sev, sevindir ve sevdir,
Saygı ne tatlı şeydir;
Sakın yıkma yuvanı!..

Altı yön oldu balçık,
Kapın kalmasın açık!
Kızım, aman sahip çık!
Aman yıkma yuvanı!..

Gaflete teşne olma!
Kocana fitne olma!
Şerre bahane olma!
Sakın yıkma yuvanı!..

Sokak yaban bir saha,
Yuva çölde bir vaha,
Orda sığın Allâh’a;
Aman yıkma yuvanı!..

Fânî tamama ermez,
Erse ömür elvermez!
Dinle ey aklı ermez!
Aman yıkma yuvanı!..

Hep genç kalmayacaksın,
Hasreti duyacaksın,
Yarın sana kim baksın?
Sakın yıkma yuvanı!..

Anne olmak bir nimet,
Cennet taçlı bir kıymet,
Onu sen görme zahmet;
Aman yıkma yuvanı!..

Evlât yok mu, rızâ dol,
Hüzünden âzâde ol…
Ümmete vâlide ol;
Sakın yıkma yuvanı!..

Aile, kristal set,
Ne yapar orda hiddet?
Şeytânî tuzak şiddet,
Sakın yıkma yuvanı

Olma asabî, fevrî,
Kimse çekmez o cevri,
Geçti kazaklık devri;
Sakın yıkma yuvanı!..

Herkes insafı seçsin,
İnadından vazgeçsin,
Yalnız Hak sözü geçsin;
Sakın yıkma yuvanı!..

Bacım olma feminist,
Beyin yolda makinist,
Ona ol yâver ve dost;
Aman yıkma yuvanı!..

Bey ve hanım beraber,
Hakkı söylesin ezber,
Budur huzura rehber;
Sakın yıkma yuvanı!..

Eve girmesin öfke,
Asla olmasın fiske,
Sokma yarını riske;
Aman yıkma yuvanı!..

Boşanmak evet mubah,
Lâkin buğzeder Allah,
İnciten olmaz iflâh;
Sakın yıkma yuvanı!..

Sır tut, etrafa saçma!
Tabipten gayre açma!
Derdinle yüzleş, kaçma!
Aman yıkma yuvanı!..

Gözlerde başlar iffet,
Gönülde dâim saffet,
Kuşan edep, zarâfet…
Sakın yıkma yuvanı!..

Aradığın huzurdur,
O da evde hazırdır,
Süslü yerler muzırdır;
Aman yıkma yuvanı!..

Fıtrat bu, kadın-erkek,
Yan yana gelmeyecek,
Mecbursan perdeni çek;
Sakın yıkma yuvanı!..

Toplum kanseri zinâ,
Sadâkatsizlik fena!..
Sütunu kesik bina;
Aman yıkma yuvanı!..

Rezil nefsin uğruna,
Hançer vurma bağrına,
Çocukların hatrına;
Sakın yıkma yuvanı!..

Çocuk gönül meyvesi,
Saâdetin cilvesi,
Sönsün mü o neşvesi;
Aman yıkma yuvanı!..

Sende hiç vefâ yok mu?
Sebepsiz talâk hak mı?
Titretir Arş’ı, hükmü,
Sakın yıkma yuvanı!..

İncir çekirdeğini,
Doldurmaz isteğini,
Etme gaflet yığını…
Aman yıkma yuvanı!..

En güzel ilâç sabır,
Şerbete döner kahır,
Sebat eden kazanır;
Sakın yıkma yuvanı!..

Sabır, cemil bir sabır,
Taş olsa yumuşatır,
Aslana bindiren sır;
Aman yıkma yuvanı!..

Hacer, Safura, Hanne,
Hatice, Ayşe Anne,
Hepsi mümtaz nümûne;
Aman yıkma yuvanı!..

Ukbâ dertli hatunlar,
Sohbetinde takvâ var,
Ne ipek ne altunlar;
Sakın yıkma yuvanı!..

Açlık gönüllü açlık,
Zikir ve duâ, harçlık…
Ey bitmeyen muhtaçlık,
Aman yıkma yuvanı!..

Tohum gelir çiçekten;
Terbiye çekirdekten,
Çocuk alır örnekten;
Sakın yıkma yuvanı!..