Yine yüzünü gördüm yine yüreğim yandı
Dost senin aşkın odu yüreğime dayandı

Görklü yüzünü gören gönlünü sana veren
Belli tapunda duran ne doydu ne usandı

Gevherdir senin özün güneşten arı yüzün
Şekerden tatlı sözün her kim gördü utandı

Şu gönlüm garîb idi ciğerim kebâb idi
Görklü yüzünü gördüm içim dışım bezendi

Yunus Emre bî-karâr şol hûb yüze intizâr
Senden ayrılmaz nazar vardı yakıldı yandı