Zâir olun kabristânı
Nice yüzbin emvât yatır
Mü’minlerin nûristânı
Îmân ile merdân yatır

Bu ümmet bahtiyâr olmuş
Habîbullah’a câr olmuş
Merhamete civâr olmuş
Avn-i Hak’la handân yatır

Kabristân müminler râhı
Merhametin karargâhı
Açıla Hakk’ın dergâhı
Olmuş dârül-emân yatır

Süleymân İskender hani
Dillerde kaldı bir şânı
İki cihânın sultânı
Ol habîb-i Rahmân yatır

Selâtînler tahte’t-türâb
Taht-gâhları olmuş harâb
Hânümânları gör serâb
Nice şâh-ı dîvân yatır

Yer yemiş kara gözlerin
Kat’ etmiş şîrîn sözlerin
Kana bulamış yüzlerin
Serv-i kãmet civân yatır

Günden güzel nevresteler
Zülf-i siyeh güldesteler
Dildârına dilbesteler
Dîdeleri giryân yatır

Derc eylemiş dilberleri
Ferş eylemiş gülberleri
Kâkülleri anberleri
Herbiri dür mercân yatır

Dökülmüş inci dişleri
Çürümüş kara kaşları
Allah’a kalmış işleri
Cigerleri biryân yatır

Dağılmış hep mafsalları
Taşlar altında elleri
Solmuş yüzünün gülleri
Cân gözleri hayran yatır

Unudulmuşdur adları
İşidilmez feryâdları
Hak’dan ola imdâdları
Her biri bir kurbân yatır

Gerek zâir olan insân
Ede bir Fâtihâ ihsân
Okuya “Yâsin”i yeksân
Hep muhtâc-ı Kur’ân yatır

Merhamet eyleye Allah
Himmet ede Resûlu’llâh
Gözlerler Fâtihâ va’llâh
Derdlerine dermân yatır

LUTFÎ meded ede Mevlâ
Rahmede zât-ı Teâlâ
Açıla cennet-i a’lâ
Nice pîr ü civân yatır