Zât-ı Hakk’ta mahrem-i
İrfan olan anlar bizi
İlm-i sırda bahr-i
Bipâyan olan anlar bizi

Bu fenâ gülzârına
Bülbül olanlar anlamaz
Vechi bâki hüsnüne
Hayran olan anlar bizi

Dünya-vü-ukbâ’yı
Tâ’mir eylemekten geçmişiz
Her taraftan yıkılıp
Vîrân olan anlar bizi

Biz, şol abdalız
Bıraktık eğnimizden şâlımız
Varlığından soyunup
Uryân olan anlar bizi

Kahr-ü lûtfu, şey’i-vahid
Bilmeyen çekti azap
Ol azaptan kurtulup
Sultan olan anlar bizi

Zâhidâ; ayık dururken
Anlamazsın sen bizi
Cür’ayı sâfi içip
Mestân olan anlar bizi

Ârifin her bir sözünü
Duymaya insan gerek
Bu cihanda sanma ger
Hayvan olan anlar bizi

Ey Niyazi; katremiz
Deryaya saldık biz bugün
Katre nice anlasın
Ummân olan anlar bizi

Halkı koyup La mekân
İlinde menzil tutalı
Mısriya; şol canlara
Canan olan anlar bizi