Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala ali Muhammed
Bilal babam göçtü amma dergâhını çeviriyor hasımlara balta vurup vurduğunu deviriyor
Buldu İblis’in kelbini saldı manevi celbini ihvanlarının kalbini Hakk aşkıyla kavuruyor
İhvanını bel eyledi gözyaşını sel eyledi yıktı küfrü kül eyledi küllerini savuruyor
Kılınç gibi keskin daran beka billah seni saran gece gündüz açık sofran cümlesini doyuruyor
Sensin pirimizin eşi senin işi onun işi sana derviş olan kişi olduğuna seviniyor
Çalışıyor oğlun Hilmi’n gayrı hassastır milimin ilm-i ledün senin ilmin Hakk’ı şerri ayırıyor
Pirimizdir Abdulkadir yaşa şeyhimi Bilal Nadir öz evladı Hilmi Nadir senin ile övünüyor
Çamlıbel’de hayması var sana benzer siması var ondan Hakk’ın rızası var Hakk’ı şerri ayırıyor
Bu ihlâsı sanma riyası bu gerçeği sanma rüya sancılandı gene dünya bir nur topu doğuruyor