Ey gönül gel olmagıl Hakk’dan ırak
Tende cânın vâr iken eyle yarak

Dünyâdan ölmezden evvel kıl sefer
Hiç edinme bir makâmda sen durak

Yoksa bu fırsat bize bâkî değil
Menzil al düşmezden ortaya firâk

Gel bu ırz u nâmûsu kıl târ ü mâr
Ger yola girdinse var ârın bırak

Halkın uslu demesinden sana ne
‘Âkil isen âdını mecnûna tak

‘İlmine mağrûr olursan olma hiç
Issı vermez sana kâre vü ne ak

Gir sakın çıkma izinden mürşidin
Her ne emr iderse sakın olma âk

Bir eline gözyaşından al ‘asâ
Bir eline derd odundan yak çerâk

Ey Niyâzî tutar isen pendimi
Diye sana istediğin işte bak