Gel gel ey gönül ‘aşk ile sabr u ârâmın yok
‘Aşk oldu pîşin dînde hiç dahi gamın yok

Her kişiye bir iş ucu değdi bu cihânda
‘Aşk oldu pîşin dînde hiç dahi gamın yok

Gerçi ki gönül bu ‘aşka tevbe kılayın der
Bî-vefâlığın var ey gönül senün in’âmın yok

Sen ‘aşk ile bir olalı ben ayağa düşdüm
Cevr ile beni yakma çü lutfun keremin yok

Tesbîh ü zikr ü seccâdeyi bir yana koydun
‘Aşk oldu sözün dahi hiç özge kelâmın yok