Sinem de ger müessir bir derd-i âh olaydı
Ruhsarını yakardım ger gökde mâh olaydı

Evvel senin elinden şekvâya ben giderdim
Âlemde âşıkâna bir dâd-ı âh olaydı

Zülfün görenlerin hep bahtı siyah olurmuş
Tek zülfünü göreydim bahtım siyah olaydı

Olmazdı kalbi mahzun ta böyle zâr-u mecnun
Çeşmin kılaydı efsun zülfün penâh olaydı

El çektim ey vefasız vaslın temettu’undan
Ruyuna bâri bende tab-ı nigâh olaydı

Kasd eylemek rakibe kûyunda pek günahmış
Ben hasmım öldüreydim koy günah olaydı

Ömrüm içinde senden ger bir vefa göreydim
Razı idim gamınla ömrüm tebâh olaydı

Güçmüş murada ermek NEVRES vefa yolunda
Ey kâş kûy-i yâre bir başka rah olaydı.