Gururlanma insanoğlu,
Ölmemeye çaren mi var?
Hazan olmuş bir gül gibi,
Solmamaya çaren mi var?

Güz gelince solar yaprak,
Yüzüm örter kara toprak.
Kefen çürüyünce çıplak,
Kalmamaya çaren mi var?

Altımızdan taşlar batar,
Üstümüzde otlar biter.
Yılan, çiyan yiyip gider,
Kurtulmaya çaren mi var?

ALtımızdan sular yürür,
Üstümüzü çimen bürür,
Beden çürür, et dökülür,
Ölmemeye çaren mi var?
Tenin çürür, et dökülür,
Ölmemeye çaren mi var?

Gururlanma öleceksin,
Dar kabire gireceksin.
Hakk’a cevap vereceksin,
Vermemeye çaren mi var?