Ey sûfî safâ ile devrân ide gör devrân
Gel ‘âlem-i bâlâya cevlân ide gör cevlân

Dünyâyı gönülden sür aşkı Hak’a cân irgür
Ol vâdîye varı gör seyrân ide gör seyrân

Tedbîri bırak âdem takdîri gözet her dem
‘Aklunı der-în ‘âlem hayrân ide gör handân

Serrâdur eger darrâ çün eyleyen ol Mevlâ
Kalbüni idüp irzâ handân ide gör handân

Her işüni ey bende Mevlâ’na danış sen de
Müşkillerüni anda âsân ide gör âsân

Gel nefsüni tekmîl it merdümligi tescîl it
Hayvânlığı tebdil it insân ide gör insân

Ey Nûrî alup behre eğme başunı dehre
Sal katreni gel bahre ‘ummân ide gör ‘ummân