Anne olmak vardı hayatın çıkmazlarında
Kol kanat germek yavrusuna en sarsıntılı anlarda
Gerekirse kolunu da kanadını da vermek
Herşeyi evlatlarıyla ananın çünkü
Canı da Kanı da
Söz konusu onlarsa canında kanında önemi kalmazdı
Ne lazımsa ne gerekirse en zor anlarda yapılırdı..
Çünkü anne olmak vardı hayatın enkazı altında kaldığı zamanlarda
Oda bir anneydi benle uğraşana kadar çocukları kurtarsınlar bari dedi
Ve kirişin altında kalan kolunu kesti çünkü ANNE’ydi
Kesik kolunu unutup tek kolla çocuklarının çıkmasına yardım etti
Çünkü ANNE’ydi
Ve biliyordu ki onlar koldan da candan da kıymetliydi
Şimdi kalakalmıştı kadın başına çocuklarla birlikte
Gözü yaşlı çocuklarla
Bir ihtimal varmıydı acaba zamanı geri çevirmeye
Yada bir ihtimal acıları unutup eski mutlu günlere geri dönmeye
Bir ihtimal varmıydı acaba tek kolla üç çocuğu adam etmeye
İhtimal yoktu belki ama ANA olmak vardı
Henüz üç yaşındaydı oğlu ve evin tek erkeğiydi artık
Doğrulup oturduğu yerden gidip minik elleriyle annesinin göz yaşlarını sildi
Henüz üç yaşındaydı ama erkekti
Bir yüreği duyguları ve belkide bundan yirmi yıl sonra yazacakları vardı
Çocuklarının can diyetini ödemişti koluyla
Ve bundan sonra gerekirse diğer kolunu da verirdi
Çünkü ana olmak vardı hayatın sefilliğinde
Şimdi çocuklarıydı tek umudu onların büyümesi ve okuması
Karınlarının tok altlarının temiz olması
Bundan sonraki dualarındaysa kimseye muhtaç olmadan el açmadan geçinebilmek vardı..
Belki kabul olacak belki olmayacaktı ama o çocukları için herşeyi göze alacaktı..
Çünkü ANNE olmak vardı hayatın kolu kanadı kırık yollarında..
Bir ihtimal varmıydı acaba zamanı geri çevirmeye yada bir ihtimal acıları unutup eski mutlu günelere geri dönmeye..
Bir ihtimal varmıydı acaba tek kolla üç çocuğu adam etmeye..
İhtimal yoktu belki ama ana olmak vardı.