Gün geceye döner herkes çekilir ama yardım devam ederdi
Acının,ölümün ve ihtiyaçların fazla olduğu zamanlarda
Dinlenmeye hakkı olmadığını hissederdi bazıları
Onlar,karanlık gecenin dert dinleyenleri
Kimi ortak olur gözyaşlarına
Kimi o en karanlık gecenin sabahlarında yazardı
En güzel şiirlerini
Gecenin karanlığında ölüm yürür
Ve onlar da yürümeye devam ederdi
Ne durmaya güç yetirebilen,
Ne de durmaya bir ümidi olan vardı aralarında
Vurup yorgunluğunu sırtlarına
Sevdası gibi bildiği ilerine devam ederlerdi
Bu kış çocuklar okuyamayacak anlaşılan,
Belki de bebeklerin karnı doymayacak
Ama umut ve moral dağıtacak insanlar olacak
En karanlık gecelerde
Ve çocuklar küçük bir şeyden bile mutlu olacak
İnsanlığın ve sevginin tohumları atılırken
Çadır kapılarının önüne
Güneş en karanlık gecenin de sabahına doğacak
İnsanlığın ve sevginin tohumları atılırken
Çadır kapılarının önüne
Güneş en karanlık gecenin de sabahına doğacak
Ölüm atar örtüsünü en karanlık gecelerde
İnsanların üstüne
Açlık ve soğuk kol gezer
Bir ağ atar tuttuğunu unutur sonsuza dek
Ateş düştüğü yeri yakar
Ama deniz uyumaz
Denizin uyanıklığıdır onu ölümden ayıran
Ve atılan ağlar sadece balıkçılarındır
Karanlığın ciğerine yürüyenler bilirler ki
Bir onlar,bir de deniz uyanıktır
Ve şafak sökünceye dek dinlerler
Ölümü bekleyen denizyıldızlarının derdini
Kimi ortak olur gözyaşlarına
Kimi o en karanlık gecenin sabahlarında yazar
O en güzel şiirlerini
Kimi ortak olur gözyaşlarına
Kimi de o en karanlık gecenin sabahlarında yazar
O en güzel şiirlerini
Bu kış düğünler yarım kalacak anlaşılan
Sevdiğine doyamayacak
Ama kötü gün dostları olacak o en karanlık gecelerde
Ve insanlar küçük bir şiirden bile mutlu olacak
İnsanlığın ve sevginin tohumları atılırken yıkık kentlere
Güneş en karanlık geceninde sabahına doğacak
İnsanlığın ve sevginin tohumları atılırken yıkık kentlere
Güneş en karanlık gecenin de sabahına doğacak
Ve insanlar küçük bir şeyden bile mutlu olacak
Çünkü bazıları olacak
Bazıları yanlarında olacak