Herkes dört gözle tatili beklerdi
Bense okulların açılmasını
Çünkü seni görmek vardı koridorlarda
Ve bana güleceğin günü beklemek.
Ben okul bahçesindeki ağaca baş harflerimizi
Sen gönlüme sevdanın adını yazmıştın,
Ben sırama isimlerimizi
Sen kalbime ilk aşkı yazmıştın.
Senden sonra sana yazdığım şiirlerden
Haberin bile yok
Ve yağmur hala yüzüme vuruyor
Ve soğuk…
Okuldan sonra
Her dolma kalem, her lacivert kravat,
Her beyaz gömlek ve yakalık
Ve her 12 Aralık
Sen gelirsin aklıma
Çocukluk işte…
Belki de ilk aşk, belki de ilk delilik.
Seversin demiştin ya hani bundan sonra da
İnan ki o kadar kimseyi sevemedim
Ve o iki kelimeyi senden sonra kimseye
Ama kimseye inan ki söyleyemedim.
Belki hiç olmadın benim için
Belki de azdın
Ama olsun
Ben hep sana şiirler yazdım.
Erken evlenmişsin okuldan sonra
Hatta kaçar gibi olmuş gidişin
Ailene hayırsız çıkmışsın biraz
Sonra tatlıya bağlanmış her şey
Duyduğum kadarıyla…
Ve çocukların da çok tatlıymış.
Ceketimi ve kravatımı saklıyorum hala
Birinin üzerinde tebeşir
Birinin üzerinde ayran lekesi
Ve seni seviyorum hala
Elmayı da, havayı da, suyu da…
Ve bilmeni istemiyorum hala
Sana şiirler yazdığımı,
Ve bilmeni istemiyorum bütün bunları
Çünkü her şey böyleyken güzel
En dokunulmamış, en yaşanmamış
Ve en tadılmamış haliyle…
Bir sahilde el ele dolaşılmamış
Ve bir kafe de çay içilmemiş haliyle,
Her şey böyleyken güzel belki de…
Artık o günden sonra
Her dolma kalem, her lacivert kravat,
Her beyaz gömlek ve yakalık
Ve her 12 aralık
Sen gelirsin aklıma
Çocukluk işte…
Belki de ilk aşk, belki de ilk delilik
Ama sen gönlüme sevdanın adını yazmıştın
Ben aşkına tutulmuş bir deli candım
Sen gönlüme sevdanın adını yazdın
Ben aşkına tutulmuş seni ararım