Hakikat çilesinin tacı geçti mi dostun başına çile çekip ağladın mı doydun gözün yaşına
Güneş ufuktan batınca kuşlar uykuya yatınca ferin takatın bitince koştun mu canan peşine
Ağladın mı inim inim zikrettin mi her dem anı yaktın mı hiç tende canı şu nefsin gidişatına
Geceki geceden kara ateşi benzemez bana ağladın mı gönül yâre aklın erdi mi işine
Kemter kulum aklım naçar bize ancak yanmak düşer Nurani ciğerim pişer olmuşum dosta aşina