Abdullah henüz on yaşındaydı. Babasını çok erken yaşta kaybetmişti. Bu küçücük yaşında çok büyük acılar çekmişti Abdullah. Babasının yokluğuyla yoğrulmuş acı bir hayatın içinde yaşamak onun için oldukça zordu. Bu duygularla her gece boğuşuyordu Abdullah ve bir gün gece kalkar abdest alır iki rekât Teheccüd namazı kıldıktan sonra secdeye kapanır. Öyle ağlar ki baba yokluğunun acısını anlatır Mevlasına. Sana sığındım Allahım der Habibine sığındım der ağlar ağlar ağlar ve tatlı bir geçkinlik gelir Abdullah’a.
****
Karanlık bir odada ışıksız ve sessiz bir yetim ağlıyor tek başına kimsesiz
Kalk dediler kaldır başını selam var sana selam yetimlerin Efendisinden selam var sana selam
****
Bir ses işitti Abdullah. Odasının kapısı aralanır. Aman ya Rabbi gelenler vardır. Misafirleri vardır. Gelen Allahın ruhu Cebrail ve emrinde bir melek ordusu kalk dediler kaldır başını selam getirdik sana selam yetimlerin Efendisinden selam getirdik sana selam.
****
Kimsem yok dedi yetim kimden selam var bana göz pınarım kurudu eritti beni bu yara
Muhammed Mustafa’dan selam var sana selam sil akan gözyaşlarını selam var sana selam
****
Abdullah çok şaşırmıştı. Kalbi yerinden fırlayacakmış gibi atıyordu. Ben kimim ki benim kimsem yok dedi Abdullah. Ağlıyordu hıçkırıklara boğulmuştu. Ağlama dedi Allahın ruhu Cebrail. Selam getirdik sana Muhammed Mustafa’dan selam getirdik sana Habib-i Kibriya’dan. Görmek istiyordu Abdullah sevgilisini, babasını anasını her şeyini yaşama sevincini Muhammed Mustafa’yı görmek istiyordu. Meleklerin arasından bir yol açıldı. Uzaktan Abdullah’a doğru gelen bir ışık belirdi. Yaklaştı daha da yaklaştı o da ne gelen Muhammed Mustafa’ydı. Gelen Habib-i Kibriya’ydı. Gelen kâinatın ışığıydı. Sadece ümmetinden bir yetimin döktüğü gözyaşına geldi. Çünkü o Abdullah gibi erken yaşta babasını ve annesini kaybetmişti.
****
Gördüm seni ey sevgili sever misin bu yetimi
Şefaat eder misin ey yetimlerin kimsesi
Bırakma bu garibi ey yetimlerin kimsesi
****
Ve Muhammed Mustafa buyurdu ki=
“Kim bir yetimin başını okşarsa elinin değdiği saç telleri kadar sevap yazılır.”