Aşktır bu, tutarsız kılandır..
Aşk A’dır!…
Hangi filme gidileceğine, hangi şarkının insanın içine işleyeceğine karar verendir..
Bütün şarkıların adında, içinde, nakaratında, bestesinde, sebebinde, yerini alandır
Gittiğiniz her yolun başında Onu görürsünüz,
Yolları kendine çıkarandır..
Vurulduğunuz, yakalandığınız ya da tutulduğunuz ilk anda,
Artık kuralları koyandır…
Sizden yana gibi dururken, sizi en delik deşik yerinizden vurandır..
Yağmur yağar, O mu gelmiştir?
Kapı çalar, Onun sesidir,
Radyoda şarkı duyarsınız, O söylemektedir,
Gazetelerdeki resimler Onun suretidir.
Her gördüğünüz Odur,
Her yemek, Onun en sevdiğidir..
Yeni taşınan komşunuzdur,
Bindiğiniz metro Ona gitmektedir,
Kediler Onun dilinden konuşur,
Giydiğiniz elbise Onun,
Baktığınız aynada gördüğünüz, kendisidir..
Bu yüzden Aşk A’dır ….
Neden korkuyorsanız artık korkmazsınız.
Karanlık hoşunuza gider..
Trafiğe gece yarılarında tersten girmeyi,
Bağırarak ulu orta şarkılar söylemeyi,
Tanımadığınız insanlarla yarenlik etmeyi öğretir..
İyi ki vardır, iyi ki öyledir, iyi ki yaşanmaktadır..
Korkusuzluktur…
Bütün otobüslere son anda koşarak binebilirsiniz,
Vapurlara iskeleden açıldıktan sonra atlayabilirsiniz,
Trenlerden dışarı sarkabilirsiniz,
Nasıl olsa bir şey olmayacaktır,
Nasıl olsa Aşk A’dır…
Anne merhametinin ötesinde,
Firavun gazabının üstesindedir..
Aşk dağlayandır…
Aşk paramparçadır..
Aşk için ağlanıyorsa; gözyaşı ateştir, nârdır…
Aşk annedir, kıskançtır..
Dağlıdır aşk,
Yalnız ve kimliksiz bir derviştir..
Taşları kaynatıp çorba yapan,
Umudunu yitirmeyendir..
Aşk acımaktır…
Dayanmaktır hep.
Belkidir yani, ya gelirsedir.
Daha çok da ya dönersedir…
Bekleyen şarkıların öznesidir Aşk..
Mademki gidiyorsunların tatlı telaşında, son bir tesellidir..
Pencere camlarının buğusuna çizilen ırmakların, büyük ağaçların, derin
yağmurların resmidir..
Aşk kimsesizdir, öksüzdür..
Annesizliğin kırılganlığıdır.
Dur gitmeleri aşmışlıktır Aşk,
Nasılsa gidecektiri bilmektir…
Meryem’dir Aşk,
Gözyaşı kurutandır..
Sonsuz elemin, büyük nefretin, tam imanın, asıl gurbetin çetelesidir..
Aşk çocuktur..
Asiliğin en yakışanı, hesapsızlığın en şovalyesidir..
Şaşırtandır, garip kılandır…
Bağdat’ın külü, Kahire’nin havası, İstanbul’un duruşudur…
Aşk, onbir yaşında Muhammed’in annesidir..
Derin acılar, olmayacak sınanmalar kapısını çaldığı zaman,
Buyur etmesini bilendir…
Aşk böyledir..
Dile kolay, hayata müşküldür..
Aşk, Hacer’dir..
Kimsenin kimseye hayrı olmadığı yerde, yine de ilk akla gelendir…
Sonsuz karanlıkların ortasında, vurgun yemiş bir çığlıkla çerağlar
yakandır..
Koşmaktır Aşk / Koşmaktır Aşk..
Aşk, Safa ile Merve arasıdır..
Ordadır ve O kadardır..
Tutunmaktır…
Nasıl olsa Aşk A’dır…