Uzaklardan bahseder türkülerimiz hep
hep uzaklarda ararız özgürlüğü
hep uzaklar yakın olur bize
şâh damarımızla temas halinde
yoldaş olur bize
sırdaş olur
yüreğimdeki ayrılık acısı
yakar bedenimi alev alev
göğsümde ateş parçaları
güneşin gözyaşları.
****
Susuzluğumu gidermeli bu yaz yağmurları
ana sütüyle beslenen çocukları
ve gözyaşıyla sulanan toprakları
vardır yurdumun çünkü
çocuklar bu toprakların geleceği
gece bırakmaz ki uyku girsin gözlerime
gecenin karanlığı sırdaşımız bizim
siyaha sevdalıyım anlıyor musun
ve haykırırım söylenmemiş sözleri
mavi Urmiye
yeşil Çukurova
ülkemin Van kedisi gözleri.
****
Ağlamak isyan demektir bizde
gözler bunun için manalı bakar
sevdiceğimin bana bakan gözleri
göğsüme vuran iki kurşundur
ağlıyorum erkeklik sizde kalsın
gözlerimden yaşlar akar anne
iki gözyaşı nehri
yanaklarımı ıslatır
sineme dökülür
gömleğimin yakasına dökülür
dudak gibi kuru toprağa dökülür
Fars Körfezi’ne dökülür
iki nehir
Dicle ile Fırat
ülkemin gözyaşları.
****
Bu çeperler
bu dikenli teller anne
toprağımıza değil
onurumuza
benliğimize kazılmıştır bizim
parça parçadır yüreklerimiz
hani benim gençliğim
özgür toplumu kuracak bilincim nerde
tellerin öte yanını seyreden çocuklara baksana
intifada okunuyor gözlerinden
ve Kerbela’ya ağıt yakar
tarlada çalışan Zeyneb’ler
“lê dotmam”‘ı söylerler hep bir ağızdan
bu türkü
bu sevda bizim.
****
Varsın duymasın çığlığımı kardeşlerim
varsın takrîr-i sükûn olsun
uyumayıp da kapkara gökyüzüne
o sevdalandığımız zenci geceye
Malcolm X’in gözleriyle bakan
insanları yeter bu toprakların
ve üçüncü dünyanın kavgası
négritúde
négritúde
“siyah güzeldir”
bu sevda yeter bana.