Baba ve küçük oğlu bir gün göle balık tutmaya giderler. Göl kenarında çadır kurarlar. Sabah oltalarını göle atıp çadıra dönerler. Bir saat sonra, oltalarını kontrol ederler, dört beş balık takıldığını görürler.
Çocuk babasına:
– Baba, ben balıkların oltaya takılacaklarını biliyordum. Der.
Babası sorar:
– Nereden biliyordun bakalım? Der
Çocuk cevap verir:
– Dua ettim; oltaya balık takılsın diye de ondan biliyorum.
Oltayı tekrar hazırlarlar ve yakaladıkları balıkları yemek için çadıra dönerler. Yemekten sonra oltayı tekrar kontrol ederler, oltaya yine balıklar takılır.
Çocuk:
– Ben biliyordum ki balık takılacak.
Babası sorar:
– Nereden biliyordun yine bakalım?
Çocuk cevap verir:
– Yine dua ettim dua ettiğim için balıklar takılacağını biliyordum.
Oltayı tekrar göle atıp, çadırlarına dönerler. Yatmadan önce göle inip, oltayı kontrol ettiklerinde hiçbir balığın yakalanmadığını görürler.
Çocuk:
– Baba der, ben balıkların yakalanmayacağını biliyordum.
Babası sorar:
– Nereden biliyordun?
Çocuk cevap verir:
– Çünkü bu sefer dua etmedim de ondan.
Babası:
– Evladım peki bu sefer neden dua etmedin bakalım?
Çocuk:
– Çünkü bu sefer oltaya yem takmayı unuttun da ondan dua etmedim.
Çocuk aklı bile akıl olmadan duanın yetmeyeceğini bilir.
Dua ediyorsak eğer filli dualar gerekir değil mi, mücadele sabır azim. Rabbim dualarınızı kabul etsin. Allaha emanet olun.