Şiir gibi bir ev
Yeryüzünün en saadetli evi
Efendimiz ve Âişe annemiz
11 kadının hikâyesini anlatıyor annemiz
Yemenli 11 kadının hikâyesi
Bu kadınlar bir araya gelmiş kocalarının hallerini anlatıyorlar
Ama önce kesin söz veriyorlar
Hiçbir şey gizlenmeyecekleri hususunda
Ve birinci kadın başlıyor=
Benim kocam yalçın bir dağın başındaki zayıf bir deve gibidir
Kolay değil ki çıkılsın semiz değil ki götürülsün
Sert mizaçlı huysuz gururlunun birisidir
İkinci kadın anlatır=
Ben kocamın kötü huylarını anlatmak istemem korkarım
Eğer anlatmaya başlarsam
Büyük küçük her şeyini söyleyip geriye hiç bir şeyi bırakmamam gerekir
Bu da kolay değil vakit yetmez
Sıra üçüncü kadındadır=
O da kocasını kötüler
Benim kocamın boyu uzundur ama aklı kısadır
Konuşursam boşanırım
Konuşmazsam muallakta kalırım
Dördüncü kadın kocasını över=
Benim kocam tihama gecesi gibidir
Ne sıcaktır ne soğuk
Ne korkulur ne de usanılır
Söz şimdi beşinci kadındadır=
Kocam içeri girince pars
Dışarı çıkınca arslan gibidir
Bana bıraktığı ev işlerinden hesap sormaz der kadın
Altıncı kadın anlatır=
Benim kocam da yedi mi üst üste katlayıp yer
Çok yer içti mi sömürür
Yiyip içmekten başka bir şey düşünmez der.
Yedinci kadın derin bir ah çeker=
Benim kocamın işi sadece beni dövmektir der
Başımı yarar vücudumu yaralar
Bunları yapmak için eline ne geçerse kullanır der
Sekizinci kadın kocasını tavşana benzetir=
Ve bir cümle ile anlatır
Güzel kokulu bitki gibi kokar ama hoş kokar
Dokuzuncu kadın anlatır=
Benim kocam boylu posludur evi rahattır
Ocağının külü çoktur
Evi meclis gibi bir adamdır
Misafirperverdir
Onuncu kadın anlatır=
Benim kocam da maliktir der
Akıl ve hayalinizden geçen her hayra maliktir
Onun çok devesi vardır
Develer kesilmek üzere bekletilir der.
Ve şimdi söz on birinci kadındadır=
Söz Ümmü Zer’dedir
Ebu Zer’in hanımı fakat Ebu Zer Gıfari değil
Söz Ümmü Zer’dedir
Kocam Ebu Zer’di amma ne Ebu Zer
Ebu Zer beni Şıp denen bir dağın kenarında
Bir miktar davarla geçinen bir ailenin kızı olarak buldu der ve anlatmaya başlar
Kulaklarımı ziynetlerde doldurdu
Beni hoşnut kıldı
Kendimi bahtiyar ve yüce bildim vher daim
Beni atları kişneyen develeri böğüren
Ekinleri sürülüp daneleri harmanlanan
Müreffeh ve mesut bir cemiyete getirdi
Ben onun yanında söz sahibiydim
Hiç azarlanmadım
Akşam yatar sabaha kadar uyurdum
Doya doya süt içerdim
Bir gün Ebu Zer evden çıktı
Her tarafta süt tulumları yağı çıkarılmak için çalkalanmaktaydı
Yolda bir kadına rastlar
Kocam bu kadını sevmiş olacak ki beni bıraktı
Onunla evlendi
Ondan sonra ben de bir başkasıyla evlendim
O da iyi bir adamdı
Bu kocam da bana ey Ümmü Zer ye iç yakınlarına ihsanda bulun derdi
Buna rağmen ben bu ikinci kocamın bana verdiklerinin hepsini bir araya toplasam
Ebu Zer’in en küçük kabını dolduramaz der.
Ve söz bitmişti on birinci kadının. Yemen’de on bir kadının hikâyesi.
Efendimiz Hz.Âişe annemize tebessüm içerisinde gülerek baktı
Ey Âişe
Ben sana Ebu Zer’in Ümmü Zer’e nisbeti gibiyim
Şu farkla ki Ebu Zer Ümmü Zer’i boşadı
Ben seni boşamayacağım
Biz beraber yaşayacağız
Âişe annemiz bu sözlerden sonra Resulullah(A.S.)’a Ya Resulullah dedi
Beni nasıl seviyorsunuz?
Efendimiz yine tebessüm buyurdu ve cevap verdiler
Ey Âişe hani ilk gün sana söylemiştim ya ve yine söylüyorum
İlk gün ki gibi kördüğüm gibi
Şiir gibi bir ev
Yeryüzünün en saadetli evi
Yemenli 11 kadının hikâyesi
Efendimiz ve Hz. Âişe annemiz
Yüzünde tebessüm gönlünde huzur
Mutludur evin sahibesi
Mü’minlerin şerefli annesi.
Selam olsun selam olsun selam olsun.