Gözyaşlarım anne gözyaşlarım, bu dökülen gözyaşlarım hiç dinmiyor
Gözyaşlarım anne Gözyaşlarım bu dökülen Gözyaşlarım Hiç Dinmiyor
Ben çocukluğumu hiç yaşayamadım oyuncaklarım hiç olmadı anne
Gözlerin dökülen kanları kırılan kollara şahit oldu Gözyaşlarım Yanıklarından damlıyordu anne hava soğuk anne için yanıyor anne kalbim Parçalanıyor bu böyle mi olmalıydı anne
Bomba sesleri ile mi uyanma mıydın Yoksa sırtımıza gelecek bir merminin korkusuyla mı anne anne Gözyaşlarım damlıyor anne kalbim Anne Yüreğim yanıyorsun Çocukluğum dört duvar arasında mı geçecekti Yoksa zalimlerin ellerinden mi?
Hani biz kardeştik Hani biz yoldaş yoksa bir akbabalar mıydı kardeşliğin yoksa ona bir yem olma korkusuyla mıydı?
Gözlerimde gözyaşına kan oldu Anlatmak istediğim düşüncelerini
Hatıralara Saklayacak bir defterin bile olmadı hatıralarını Saklayacak bir defterim bile olmadı
****
Anne anlatmak istediğim düşüncelerimi, hatıralarımızı saklayacak bir defterim bile olmadı
Afrika’lı çocuğa bir lokma ekmeği yazmalıydım ben anne yazmalıydım anne
Filistin’li bebeğe sapanla taş atmayı Keşmir’li Lübnanlı kardeşe gözyaşımı yiğitliği yazmalıydım ben anne. Çeçenya’lı küçüğe özgürlüğü ben yazmalıydım. Yoksa unutulan Afganistan’a mı
Anne anne kalbim kan ağlıyor anne İçim acıyor anne gözlerimden yaş hiç dinmiyor.
Anne anne Tut Elimden ne olur sende bırakma beni
Anlatmak istediğim anlatamadıklarımı
Yoksa anlatmaya hayâmın izin vermediği gerçekleri mi?
Ben çocukluğumu Irak’ta bombaların altında Çeçenya’da yapılan soykırımla Somali’de kurşunların altında yaşıyorum.
Herkes herkes terketti bizi bu garip coğrafyada anne anne tut Elimden ne olur sende Bırakma beni
İşte Ben masum bir çocuğum
Ben çocukluğumu Filistinli kızın feryadıyla Irak’lı Bacımın acısı ile yaşıyorum
Çocukluğumu ve hiç dinmeyen bu Gözyaşımı
Anne anne tut elimi ne olur Sen de bırakma beni.