Ey mülhid-i gaddar ulu sultana dokunma,
Ol Varis-i Fermanber-i Furkan’a dokunma.

Envarına müştak zemin gökte melekler,
Bir hüznüne deryalar topraklar titrer.

Erbab-ı kemal eyliyor ikdam bu zuhura,
Hep nemli nazarlarla kavuşsam diye Nûra.

Bir kenzi maarif olan irfana dokunma,
Ol Varis-i Peygamber-i Zişana dokunma.

Küfrün o habis sar’ası tuttuysa eğer sen,
Çırpınma zelilane tükenmen daha ehven.

Ef’al-i sefihin ediyor âdemi müflis,
İcra-yı şenaatte geri kalmada iblis.

Yüz milyonun ağzında bu ahd aynı sadadır,
Üstad-ı necibim sana can baş da fedadır.

İhsan-ı Huda seyyidü’l ebrara dokunma,
Bir necm-i seraperde-i envara dokunma.

Nurunla bahar ufkumuzda sanki hazansız,
Rencide eden kalbini kim? Hangi vatansız!

Ey burc-u suad bilse ki dünya seni kimsin!
A’sara taşıp bin senedir beklediğimsin.

Bir nefha-i ruh sanki gönüllerde bu gür ses,
Bir tac-ı münevver gibi başlarda mukaddes.

Emvac-ı ziya ahsen-i ahyara dokunma,
Ayine-i Pak-ı Ahmet-i Muhtar’a dokunma.