‘Işk da‘vîsin kılan kişi hîç anmaya hırs u hevâ
‘Işk evine girenlere ayruk ne meyl ü ne vefâ

Girçek ‘âşık olan kişi anmaya dünyâ-âhiret
‘Âşık degüldür ol kişi yüriye ‘izzeti kova

Her kim ‘izzetden geçmedi ‘âşıklık bühtândur ana
Hergiz girdügi yok durur ‘ışkıla ‘izzet bir eve

Diliyile ‘ışk diyenler bilmediler ‘ışk neydügin
Benüm cevâbum sen eyit ‘ışka ‘izzet midür bahâ

İzzet ü erkân kamusı bunlardur dünyâ sevgüsi
‘Işkdan haber eyitmesün kim dünyâ ‘izzetin seve

Dünyâ vü ‘izzet ‘ışkıla bunlar sâz-kâr olmadı
Vallah nükte benüm degül ‘ışk hâzırdur görmez revâ

Her kimde kim ‘ışk varısa ayruk ne sıgar ol yire
Dost döşegine geçemez at u katır yâhûd deve

Bu cümle ‘âşık olanlar ‘ışkıla geldiler dile
Müşâhadeye gark olan düşmeyiserdür ol eve

Yûnus’ı ‘âşık diyüben zinhâr özenüp gelmenüz
Çok bezirgân ziyân ider varıcagız ırak çava

Türkçesi

Aşk davası kılan kişi hiç anmasın hırs ve heva,
Aşk evine girenlere gayrı ne meyil ne vefa.

Gerçek aşık olan kişi anmasın dünya ahiret,
Aşık değildir o kişi gidip de izzeti kova.

Her kim izzetten geçmedi aşıklık iftira ona,
Asla girmez hiçbir zaman aşk ile izzet bir eve.

Dili ile aşk diyenler bilmediler aşk ne imiş,
Benim cevabımı anlat, aşka izzet midir baha.

İzzet ve erkan tamamı bunlardır dünya sevgisi,
Aşktan haber söylemesin ki dünya izzetin seve.

Dünya ve izzet aşk ile bunlar yaraşır olmadı,
Vallah nükte benim değil, aşk hazırdır görmez reva.

Her kimde ki aşk var ise gayrı ne sığar o yere,
Dost döşeğine geçemez ne at, ne katır, ne deve.

Bu cümle aşık olanlar aşk ile geldiler dile,
İlahi aleme dalan konaklamaz o bedende.

Yunus’a aşık diyerek asla özenip gelmeyin,
Çok bezirgan ziyan eder varırken bu uzak yere.