Aşk ile gelen erenler, içer ağıyı nuş eder,
Taptuğa çıkmayan çaylar, deniz ile savaş eder.

Biz bu yoldan üşenmedik, erenlerden usanmadık,
Kimseyi yavuz sanmadık, her ne eder kolmaş eder.

Kolmaşa verdik sözünü, söz ile döğdük yüzünü,
Yaban canavarı gibi, bilinler ondan şeş eder.

Bu sohbete gelmeyenler, Hak nefesi almayanlar,
Sürün onu burdan gitsin, durur ise çok iş eder.

Cahildir manadan almaz, oturur kararı gelmez,
Öleceğini hiç bilmez, yüz bin yıllık teşviş eder.

Dağ ne kadar yüksek ise, yol onun üstünden aşar,
Yunus Emre’m yolsuzlara yol gösterir ve hoş eder.