O kişinin yoktur yari, işbu cihan zindan ona,
Demesin ki ben şadiyim, ya şadilik nerden ona.

Şeddad yaptı uçmağını, girmeden aldı canını,
Bir dem aman verdirmedi, yedi iklim tutan ona.

Kim dese ki Müselmanım, Çalap emrine fermanım,
Tutmaz ise Hak sözünü, fayda yoktur dinden ona.

Demesin ki güneş doğar, etim tenim üşütmeye,
Çün vücudun delik değil, şule ermez günden ona.

Er donunu giyebilen doğru yola gelmez ise,
Çıkarsın o donun yoksa, noksan erer dondan ona.

O kişi ki sağır olur, söyleme Hak sözün ona,
Ger der isen zayi olur, nasip yoktur sözden ona.

O kişi ki yol eridir, garip gönüller yaridir,
Bir söz diyem tutar ise, yeğdir şeker baldan ona.

Yunus senin kulun olur, belli bilirsin sen onu,
Ko söyleyenler söylesin, ne yapışır dilden ona.