O vakit bir olasın, ayrılıktan kalasın,
Cansız gel bu kapıya, baki dirlik bulasın.

Can tuta gelir isen, canım vardır der isen,
Can şumar eder isen, külli sağıncılasın.

Bunda ne sağınç şumar, ya bunda kim kalır var,
Çün böyle düştü sefer, gerek yolda olasın.

Dert ile gelmeyince, dermana ermeyesin,
Bir can yolda kor isen, yüz bin canı bulasın.

Kalma fani sağınca, kasd eyle baki gence,
Yüz bin cihanda batın hazinesin bulasın.

Tadarsan aşk tadından, geçersin zahir dinden,
Ayrılığın odundan, o vakit kurtulursun.

Yavı yürü bu yolda, her bir türlü menzilde,
Cümle söylenen dilde gerek unutulasın.

Ey Yunus hani aklın, gensizin söyler dilin,
Payanı yok bu yolun, sen nerde dolanasın.