İnanıp Hakk’a eren geçilmez yoldan geçer;
Hak’la halvete giren, deryadan-çaydan geçer.

Düşmüşse yâr yoluna ‘Ona Bağdat sorulmaz’,
Yağma eder varını, servetten-maldan geçer.

Girince Dost hayâle başka mâşûk aramaz,
O’nu özünde bulan inci-mercandan geçer.

Kiminin kasdı cemâl, kiminin kaş ile göz,
O’nu mahbûb bilenler, kirpikten-kaştan geçer.

Çay gibi akar varlık, akana meyl edilmez!
Görenler âkıbeti, her şeyden baştan geçer.

Aşka yelken açanlar yol almıştır muhakkak,
Tadanlar aşk şarabın kaymaktan-baldan geçer.

Nefsini bilmeyenler bilmezler O’nu asla!
O’nu bilen ârifler ipekten-şaldan geçer.

Benlik ateşten atlas, gurur karanlık dâvâ,
Gidip O’nu bulanlar benlikten-candan geçer.