İşidin hem dahi nîtdi ol hümâm
Çünkü Hakk emrini ol kıldı tamâm
Ol şah-ı sultân-ı cümle enbiyâ
Nûr-ı çeşm-i evliyâ vü asfiyâ[230]
Ümmetinin devleti vü varlığı
Çünkü Allah’tan getirdi yarlığı
Okudu ol halka bildirdi tamâm
Şer’i âlem içre hoş tutdı nizâm
Kıldı davet Hakk’a hem kulları
Şer’ ile gösterdi doğru yolları
Tâ urur oldu bu şer’in bahr-i mevc
Din’e girer oldu bu halk fevc fevc
Âlemi şer’île pür nûr eyledi
Cân u dil mülkünü mâmur eyledi
Hoş bitirdi ümmetinin işlerin
Hem götürdü yerden ol düşmüşlerin
Halka tebliğ-i risâlet kıldı hem
Anı işitti vü bildi her ümem
Kıldı âlemde cihâdı bî-kıyâs
Ümmet olunca ana her cinn ü nâs
Cümle kâfirlerden aldı intikâm
Tâ ki tutdu dîn i islâm hoş nizam
Ömrünü Hakk buyruğunda kıldı sarf
Emr-i Hakk’tan kalmadı hem hiç bir harf
Hakk Teâlâ emrini getirdi yerine
Her kim anı tutmadîse yirine
Ol kim ana vâcib idi işledi
Ümmetîsen ol dediğin işle dî[
Geçdi Hakk emrinde ömrünün önü
Dahi vardı mevte ulaşdı sonu
Bu kemâlât ile ol pâkize zât
Bulmadı mevtden bu âlemde necât
Haşre dek ger denilirse bu kelâm
Nice haşr ola bu olmaya tamâm
Ger dilersiz bulasız oddan necât
Âşk ile derd ile edin es-salât
Esselâtü vesselamü Aleyke yâ Resûlallah
Esselâtü vesselamü Aleyke yâ Habîballah
Esselâtü vesselamü Aleyke yâ Nûru Arşillah