Âh ey sipihr-i gaddâr
V’ey tâlî-i sitemkâr
Rahmetmedin bu zâre
Her demde kıldın azâr

Derd ile yandı cismim
Kan ile doldu çeşmim
Mahvoldu ism ü resmim
Kaldım garîb ü nâçâr

Derdim benim bilinmez
Eşk-i terim silinmez
Emvâc-ı gamım dinmez
Mânend-i seyl-i enhâr

Kurtulmadım elemden
Derd ü belâ vü gamdan
Mecrûh olup sitemden
Sînemde yâreler var

Bilinmez oldu hâlim
Kalmadı hiç mecâlim
Çerh-i felekse zâlim
Cevr eylemekde her bâr

Dâim yanar derûnum
Hem zâr ü hem zebûnum
Müstağrak-ı cünûnum
Bend-i gama giriftâr

Ağyâr eder cefâyı
Yâr eylemez vefâyı
Bilmem niçin Zekâî
Bu mihnete sezâ vâr