Ey dil bu yeter iki cihanda sana iz‘ân
Birdir bir iki olmaya yok bilmiş ol imkân
Hak söyleyecek sende seni ortada nen var?
Âlemde heman ben dediğindir sana noksan

Her yüzden olur kendi cemaline çü mir’at
Her yüzden eder kendisi seyr ol mehitâban
Sa‘y eyle rızâ gözle ko itâk ile kaydı
Âlemde Semâî bu yeter sâlike irfan