Hep âşıklar bunu yazdı
Dert dertliye dermân imiş
Derdi olmayan kişiler
İnsan değil hayvan imiş

Adli sanmayasın zulüm
Dertsizlik gönüle ölüm
Dert kılavuzudur yolun
Dertsiz olan bî can imiş

İnsan olunmaz ki böyle
Neden sızlanırsın söyle
Derdin varsa sabır eyle
Derdi veren Rahman imiş

Mü’minlerin hep vasfıdır
Sabır cennetin aslıdır
Sabırsız gönül paslıdır
İsyân eden şeytân imiş

Derviş isen ol ehli hâl
Dermânı ver sen derdi al
Kâl ehli değil ehli hâl
Allah’ına kurban imiş

Dertsizleri gördü gözüm
Hallerine yandı özüm
Dert içinde derdi yazdım
Dertsiz gönül vîran imiş

Câhil sözünü dinleme
Gelsin diyerek ünleme
Beni de yanlış anlama
Her bir sözü bühtân imiş

Her kim ki aşka varmadı
Aşkdan muradın almadı
Derdi ile şâd olmadı
Münkirliği ondan imiş

Dert nedir bilmedi câhil
Gamlandı dünyâya gâfil
Dünyâ derdin çekmez âkil
Bilir dünyâ fettan imiş

Gel sahteye gönül verme
Cîfeyi dünyâyı sevme
Varmış yokmuş diye ivme
Dünyâ ahir yeksan imiş

Kıssayı Peygamber’e bak
Nice dert vermiş O’na Hakk
Dünyâda bir benzeri yok
Peygamberim nurdan imiş

Türlü türlü her Peygamber
Her biri bir miski amber
Her birinin de derdi var
Bak hepsi de hûban imiş

Yunûsî’yi miskine de
Yaratanı hep dert verse
Derdine dermân istemez
Dert aşığa burhan imiş