Dünyâ fânî ahret gerçek
Geçici kârı isteme
Gül bahçesinde gezerek
Çalıyı hârı isteme

Dinle değil isen sağır
Gönlünü aşk ile yoğur
Dünyânın yükü pek ağır
Âkilsen bârı isteme

Diler isen gel gülşene
Aç gözünü bak rûşene
Kıymet vererek şol “men” e
Cahîmde nârı isteme

Sözlerini güzel söyle
Yolda yükü hafif eyle
Oyalanıp dünyâ ile
Fânîyi dârı isteme

İmtihan çün yarttı Rabb
Geçicidir lezzeti hep
Böyle dedi nâs’ı elbâb
Elmayı narı isteme

Mustakîm ol yoldan çıkma
Dünyâ lânetlidir bakma
Ahir virâne olacak
Kasabay şâr’ı isteme

Yunûsî karıl mânâ’ya
Sakın girişme davâ’ya
Azmi gayret et ulyâ’ya
Gel dünyay zûr’ı isteme