Susup bir kulak ver yükselen sese,
Bir baştan bir başa dünyâ perişan.
Sarmalanıp konmuş inanç kafese,
Gözü damla damla semâ perişan…

Nesiller arası korkunç uçurum,
Ölülere azap yerde bu durum..
Fiyakalı bir iş, her gün oturum,
Dertlere dermanda edâ perişan.

Cemiyet derbeder, dünyâ sahipsiz,
Bilmeyen bilmiyor, bilenler hissiz;
Kalmamıştık böylesine kimsesiz!
Düşünceler sisli, dimağ perişan.

Dertli sîneler var sır tutar demez,
Alev alev ama, şikâyet bilmez.
Bunlar da olmasa hiçbir dert dinmez,
Duman duman yanan çerağ perişan…