Adetim budur ezelden kevnde bir ş’en olurum,
Dirilip geh cem olup gâhi perîşân olurum.
Bu cihânın halkına bir bir yolum uğrar benim,
Cem edip bunca kumaşı bir bezistân olurum.
Geh sehâb-ü geh matar gâhi doluyum gâhi kar,
Geh nebat-ü gâhi hayvân gâhi insân olurum .
Geh Nasârâ geh Yahûdî gâhi Tersân geh Mecûs,
Gâhi Şia gâh olur Sünnî Müslümân olurum.
Gâhi âbid gâhi zâhid gâhi fiska düşerim,
Gâhi ârif gâhi ma’ruf gâhi irfân olurum.
Gâh olur bakır, kalay ve gâh olur altun gümüş,
Gâh olur âlemde her ma’denlere kân olurum.
Gâh olur, benden hakîr hiç kimse olmaz dünyada,
Gâhi Kâftan Kâf’a hükmeden Süleymân olurum.
N’âl tırnak arasından yerim geh dar olur,
Gâhı Arş’u Kürsî’den yek âlî meydân olurum.
Gâh olur bu harmân-ı âlemde ben bir dâneyim,
Geh kamûyu câmî lmuş ulu harmân olurum.
Gâh olur mevcûd mâ’dum geh vücûdiyle adem,
Geh tecelliyle iyân ve gâhı pinhân olurum.
Gâhi dünyâ gâhi ukbâ gâhi mahşer geh sırât,
Gâhi berzeh gâhi cennet gâhi nirân olurum.
Gâhi mâlik gâhi âteş gâhi zakkum geh cahîym,
Gâhi hûrî gâhi gılmân gâhi rıdvân olurum.
Gâhi zerre geh güneş gâhi kamer gâhi nucûm,
Gâhi arz-u geh semâ geh Arş-ı Rahmân olurum.
Bunca sûretler libâsın gâh bir bir giyerim,
Geh soyunup cümlesinden şöyle üryân olurum.
Şimdi kesrette olan Âdem Niyâzî söylenür,
Âlem-i vahdet içinde sırr-ı Yezdân olurum.