Güvenme güzelim mâle devlete
Birgün olur elden gider devletin
Ömrün hebâ edüp düşme zahmete
Ellerin elinde kalır servetin

Bu dünyâya hizmet eyledi binler
Cânlar fedâ etdi nice yüz binler
Kara günler gördü zülf-i sünbüller
Herkesin eline verdi himmetin

Şân u şerâfeti dünyânın kândır
Âdemler öldürür kânlı mekândır
Devleti serveti âb-ı revândır
Boş yorulma boşa gider gayretin

Nice bin Rüstemler Husrev ü Dârâ
Nice bin İskender rûy-i dilârâ
Nice bin Yûsuflar cemâl-i havrâ
Terk etdi gitdiler şân u şöhretin

Semâya uçardı taht-ı Süleymân
Yüzlerce yaşadı Hazret-i Lokmân
Bakdılar ki değil bu dârü’l-emân
Bırakdılar saltanat u şevketin

Hayder-i Kerrâr ki şâh-ı velâyet
Allah’ın arslanı mihr -i şecâ’at
Enbiyâ evliyâ çekdiler zahmet
Tutar mı bu gaddâr senin hürmetin

Gül gülistân yüzlü şehzâdeleri
Cemâl-i cânâne cândâdeleri
Dîdâr-ı dilbere dildâdeleri
Bir avuç toprakdır dedi kıymetin

Lutfiyâ misâfirhânedir bu hân
Aldanma verse de dürr ile mercân
Emânetdir sana tendeki bu cân
Ona göre iş tut anla mühletin