Güvenme güzelim mâle devlete bir gün olur elden aman gider devletin
Ömrün hebâ edüp düşme zahmete ellerin elinde aman kalır servetin
Bu dünyâya hizmet eyledi binler cânlar fedâ etdi aman nice yüz binler
Kara günler gördü zülf-i sünbüller herkesin eline aman verdi himmetin
Semâya uçardı taht-ı Süleymân yüzlerce yaşadı aman Hazret-i Lokmân
Bakdılar ki değil bu dârü’l-emân bırakdılar saltanat u şevketin
Hayder-i Kerrâr ki şâh-ı velâyet Allah’ın arslanı aman mihr -i şecâ’at
Enbiyâ evliyâ çekdiler zahmet tutar mı bu gaddâr aman senin hürmetin
Gül gülistân yüzlü şehzâdeleri cemâl-i cânâne aman cândâdeleri
Dîdâr-ı dilbere dildâdeleri bir avuç toprakdır aman dedi kıymetin
Lutfiyâ misâfirhânedir bu hân aldanma verse de aman dürr ile mercân
Emânetdir sana tendeki bu cân ona göre iş tut aman anla mühletin