Şu insanın yaptığı
Hîley’i ihan’a bak
Cinnîlerin güttüğü
Şaşkını velhan’a bak

Görmez şeytân fendini
İy zanneder kendini
Boynunda kemendini
Bağlayıp tutana bak

Hakk’la ahdini bozdu
Yolundan çıkıp azdı
Fikri dışarı sızdı
Kalbindeki zanna bak

Münâfıklık hamâset
Sarmış hırs-ı riyâset
Şeytânî bir siyâset
Şöhreti şânına bak

Hakk’a yumar gözünü
Kîn ile der sözünü
Şeytân görsün yüzünü
Kibr-i endâmına bak

Nâs’a tepeden bakar
Gönlünden nefret akar
İki yüzlülük yapar
Dildeki sühana bak

Verir vesvesey hannas
Zannınca kusurlu nâs
İçindedir ihtirâs
Kalbindeki mîzana bak

Atarlar cinnîler yem
O puhastan kapar nem
Mü’minleri eder zemm
Hükmü infâzına bak

Görülmez güzel haslet
Bütün gönlünü kasvet
Eder ihvân-ı ifsâd
Bütün tavrı ene bak

Büyük lokma yutamaz
Verir sözü tutamaz
Ağır yükü çekemez
Erkek imiş zen’e bak

Hani erlik hani söz
Kızarmıyor bile yüz
Desem yeridir yüzsüz
Ahdini bozana bak

Çok kaynatıp taşırır
Sırrı dile düşürür
Halkı başa üşürür
Dolaşan elfâza bak

Gönlü Mü’mini yıkar
Bilmez îmân’dan çıkar
Ateş’i fitne yakar
Âteş’i suzana bak

Bitti şiir nihâyet
Allah versin hidâyet
Sözüm açıktır gâyet
Gönlümden sızana bak

Yunûsî’ye dedi Hakk
Ben de aynen yazdım bak
Sen yazana değil de
Esas yazdırana bak