Ey bu cümle kâinatın aslını bir can eden
Âdem’i kudretle ol cana sevip cânân eden

Alleme’l-esmâ ile hem tâc-ı kerremnâ ile
Arş-âlâda melekler cem’ine sultan eden

Vech-i âdemle cihan fânûsunu tenvir edip
Künh-ü zâtına o vechi hüccet ü bürhân eden

Evvelin Âdem sonun Hâtem kılup bu âlemin
Hâtem’i Mahmud Âdem’i zübde-i insân eden

Nokta-i pergâr-ı âlem Ahmed’in zâtın kılup
Sırrını kutb-ı hakîkat mazhar-ı Rahman eden

Enbiyâ vü Evliyâ hep mazhar-ı envâr-ı Hakk
Mustafa’da her şuunun cem edüp bir şan eden

İsmi resmi mahv iken bu âciz u bîçarenin
Nâmını Mısrî verüp dillerde âd u san eden