Ezelden ebede uzayan ibrişim atlas,
Bulutlar gibi serin, yağmurlar gibi berrak;
Rengi, deseni, şivesiyle dünyamıza has,
Tıpkı Cennet’teki süt ırmağı gibi apak…
O bir anlık ümit değil, sürüp giden bir nûr,
Rûhları semâlara taşıyan her yol O’nda..
O’nu bilmek kuvvet, O’na sığınmaksa huzûr,
İklimine girenlere sürprizler ard arda..
Yıllar hiçlik içinde damla damla erirken,
O’nda ne bilinmez bir zevke dönüşür zaman.
O en sürpriz mesajlarla gelmişti gelirken,
Altın nefesi en onulmaz dertlere derman.