Sen imânı var sanma aşığı üzenlerin
Canının hasmı kendi düşmanı güzellerin
Keserler dillerini aşığa sövenlerin
Akıbeti hayrolmaz gönül incitenlerin

Hasmı değilim vallah ben gâfil gezenlerin
Hasmı Allah biline aşkımı üzenlerin

Ben garîb-i miskinim çâresiz-i düşkünüm
Aklımı yâre verdim dîvâneyi şaşkınım
Aşk dalgası cûş etti ondandır ki taşkınım
Dârı fenada hamım lâkin aşkta pişkinim

Hasmı değilim vallah ben gâfil gezenlerin
Hasmı Allah biline aşkımı üzenlerin

Gönlüm sevdâya salıp Hakk yoluna düş ettim
Gayret verdim gönlüme Hakk aşkına koş ettim
Yumup gayra gözümü yârden gayra şaş ettim
Baktım ki yâre perde ben nefsimi tuş ettim

Hasmı değilim vallah ben gâfil gezenlerin
Hasmı Allah biline aşkımı üzenlerin

Aşkın askeri gelip gönlevime saldırdı
Gönlüm tez teslim olup ellerini kaldırdı
Pâdişah emir vermiş gönlü teslim aldırdı
Okudu aşk fermânı köleliğim bildirdi

Hasmı değilim vallah ben gâfil gezenlerin
Hasmı Allah biline aşkımı üzenlerin

Yunûsî’yi dinleyin aşktan nasihat eder
Aşkı dert edinir de ondan hâli derbeder
Sadece gönlü değil bütün uzvunda keder
Benim elimde ne var böyle yazılmış kader

Hasmı değilim vallah ben gâfil gezenlerin
Hasmı Allah biline aşkımı üzenlerin