Niçin sen nefs-i emmârı bu gafletten uyarmazsın
Muhammed şer’î gülünü senin yüzüne urmazsın
Hezârân türlü hikmetler katında söylenir ise
Şekâvet pembesin hergiz kulağından çıkarmazsın
Günâhın çoğu şummundan îmânın gülleri soldu
İnâyet suyıla her dem niçin onu suvarmazsın
Senin ol çok günâhların seni uş sayrı eyledi
Bîçâre varuban niçin bu derde çâre sormazsın
Yâranlarından utanıp günâhı gizli işlersin
Yaradan Hâlik’ın hâzır niçin O’ndan utanmazsın
Utanmazsın Habib’inden o derdine tabibinden
Ne kim dilersen işlersin meğer Hakk’dan utanmazsın
Geri senden olanları elinle sinleye kodun
Şunu şöyle görür iken ölümün nişe sanmazsın
İşittin Mustafa’yı kim bu yer yüzünde kalmadı
Şunu şöyle bilir iken fırsatın nişe kılmazsın
Yunus sözün kime dersin ya kimin kaygısın yersin
Nasihat halka eylersin ya özün neye tutmazsın