Ey çarh-ı dûn nittim sana hiç vermedin râhat bana
Güldürmedin önden sona ah mihnetâ vah mihnetâ
Bendinden âzad etmedin, feryâdıma dâd etmedin
Bir dem beni şâd etmedin ah veyletâ vah veyletâ
Erişmedi dosta elim Rahmân’a varmadı yolum
Çıkmadı başa menzilim ah gurbetâ vah gurbetâ
Kârım dürür derd ile gam gitmez başımdan hiç elem
Gülden cüdâ bir bülbülüm ah firkatâ vah firkatâ
Mecnûn veş âh edeyim Ferhâd veş vâh edeyim
Bu virdi her-gâh edeyim ah hasretâ vah hasretâ
Varmazsa yolum Şeyh’ime sarmazsa merhem yâreme
Olmazsa çâre derdime ah hayretâ vah hayretâ
Yanar Niyâzî derd ile hiç kimse yok hâlin bile
Nâlân olup girdi yola âh rihletâ vâh rihletâ