Seyyidi Kâinat Hazreti Fahri Âlem Muhammed Mustafa ra salavat
Gel beri ey seyr-i âlâ isteyen Cennet içre zıll-i tûbâ isteyen.
Ko cesed Beytü’l-harâm’ın sâir ol Bin Burâk-ı şekva bir dem tâir ol.
Kıl ziyâret sadrının aksâmını Oku “sübhâne’l-lezî esrâ” sını
Zümre-i ulyâya olgıl muktedâ Eylesinler sana cümle iktidâ
Eyle mîrâc-ı ma’âniye urûc Sana hâil olmaya zâti’l-burûc
Anda ko Cibrîl-i aklı sen şehâ Çün anın seyrine oldu müntehâ
Nûr-ı Hak ola vücûdun serteser Mâsivâdan kalmaya senden eser
Açıla sırrında hakkânî lisân “Et-tehiyyâtü” deyip vere beyân
Ref’ ola pes vech-i mutlaktan nikâb Kâbe kavseynden ere her hem hıtâb
Çünkü ol nûr ile açıldı lisân Eyledim mîrâc-ı mânâdan beyân
Dilerim ol seyyidin mîrâcını Söyleyem ol müntehâ minhâcını
Saf tutup derler melekler merhabâ Şâd olup derler melekler merhabâ
Düştü pes dünyâ göğüne gulgule Nâm-ı Ahmed söylenir dilden dile
Gördüler anda Muhammed’dir refîk Dediler ni’me’r-refîk ni’me’t-tarîk
Yâ İlâhî ol habîbin hürmeti Dahı esmâ vü sıfâtın hürmeti
Kıl inâyet tâ ki ol hân ibn-i hân Devlet ile dura durdukça cihân
Hazret-i Kur’ân’ı eyle dest-gîr Ana her âsaf sıfâtı kıl vezîr
Etme Şemsi miskini ya Rabbena ruz-i mahşerde Habibinden cüda
Dahi cümle müminini ya Kerim lutfuna müstağrak eyle ya Rahim
Meclis ehli lutfedüp yad edeler Fatihayla ruhunu şad edeler
Ya İlahi rahmet eyle sen ana valideynim dahi ahvalim ana
Şehr-i Sivas oldu bu nazmıma cah ehline Şafi ola nurud düca