Seyyidi kâinat Hazreti Fahri Âlem Muhammed Mustafa ra salavat
Ey Hüdavendi tüvana padişah yerde gökte Senden özge yok ilah
Yoğ-iken eşyâyı îcâd eyledin “Kün” dedin vîrânı âbâd eyledin
Sakf-ı merfû’ı yaratdın bî sütûn Döşedin altına arzı fevk nun
Zîr ü bâlâ çün bezendi bî-kusûr Birisine “Dön” didin birine “Tur”
Döndi gök emrinle yir tutdı karâr Pes hüveydâ oldılar leyl ile nehâr
Çün bu hasret âlemi buldu vücud vahdeti zatına oldular şuhud
Şahid iken sana eşya her neva bu aecptir kim olupdur perdedar
Bâb-ı feyzinden dilerler ihtidâ ac u muhtâcındurur şâh u gedâ
Zerreye fazlın irerse nâgehân tâ’ir-i kudsî olur ol dem hemân
Cümle eşyadan zuhur eden cemal hep Senindir ey Hüdayı Zülcelal
Ziru balada kamu hükmün revan kabzayı kahrındadır halk-ı cihan
Kimini puthâneden Sıddîk eder kimisin Arşdan sürüp zındık eder
Tacından kimini pür nur eder kimisini fısk ile mağrur eder
Enbiyâya kimini serdâr eder Arşına da’vet edüp sırdâr eder
Reddolunmuşken kimin makbul eder kimisini ta ebed mahzul eder
Kimine nimet verip handan eder kimisini derd ile Giryan eder
Ger bu sözden ile ta yevmül kıyam Hakk budur Hakk budur bir harfi olmaya tamam
Olmak istersen Habîb’e âşinâ ver salavat ver salavat bul anınla rûşenâ
Allahümme salli ala seyyidina Muhammedinin Nebiyyil Ümmiyyil ve ala alihi ve sahbihî ve sellim